مـافیــا

در ماجرای بدهی هزار میلیارد تومانی بانک پارسیان که اسم متخلفین هم در روزنامه ها اعلام شد، دیدید چه کسانی جلوی ما ایستادند؟ همان ها که برای عدالت فریاد می زدند، آمدند گفتند امنیت اقتصادی و سرمایه گذاری را از بین بردی! در جلسه روز پنج شنبه اصولگرایان گفتم مجلس مقتدر، قوی و کارشناسی می خواهیم که مسائل را عمیق ببیند تا

گفتند چرا زمین های دماوند و لواسانات را پس نمی گیرید، امیدوارم لیست 180 نفره ای را که در همان دوره زمین گرفتند و فوراً هم برایشان سند صادر شده روزنامه ای جرأت کند، منتشر کند. وزیر کشاورزی هم مأمور شده تک تک شکایت و پیگیری کند

بتوانیم 5، 6 جراحی بزرگ در کشور انجام دهیم و بنیان ها را درست کنیم. گفتم اصولگرایی حزب و گروه نیست، معیارهاست. آقایی هست که خود را رهبر اصولگراها می داند اما در این 2.5 سال بیش از 60 مصاحبه و سخنرانی داشته که در اوج ظلم و تهدید نظامی امریکا یک کلمه علیه استکبار حرف نزده و کاملاً علیه دولت صحبت کرده است. گفتم ما هیچ لایحه بنیادی به مجلس ندادیم چون می دانستیم یک چیزی می دهیم، 180درجه تغییر می کند.

لایحه بودجه امسال در برنامه ریزی و بودجه کشور یک انقلاب بود. من خودم بیش از 100ساعت وقت گذاشتم و با کارشناسان صحبت کردم. از قبل هم هماهنگ کردیم و گفتیم شما از آرزوهایتان بوده که قانون بودجه ای ارائه شود که همه بفهمند. در محتوای آن هم هر تغییری می خواهید بدهید اما آمدند گفتند 30 دستگاه نه، 300 دستگاه باید باشد. 23 هزار میلیارد تومان بدون منبع اضافه کردند. بعد می گویند دولت از منابع برداشت می کند. اگر این را اجرا کنیم، دولت ساقط می شود، باید تبعاتش را کم کنیم.

گفتند چرا اسامی افشا نمی شود؟ افشا می شود ولی خیلی وقت ها باید اصل مسیر را زد. دولت تلاش داشت راه های فساد را ببندد. گاهی هم فریاد می زنیم که مردم کمک کنند. مبارزه با فساد سخت است، در قضیه گاز ترکمنستان، برخی آقازاده ها که با آنها تجارت مشترک دارند، گرا دادند که الآن وقت قطع گاز است. در جلسه ای با روحانیون این مسئله را گفتم. همان آقازاده پیش یکی از دوستان ما رفته بود و بعد کلی بد و بیراه گفتن، گفته بود. دوست ما به او گفته بود رئیس جمهور اسم نبرده است. گفت همه فهمیدند. همین شخص در جمعی در مقابل اعتراض آنها ادعا کرده بود که منظور احمدی نژاد، من نبودم!

نمونه دیگری بگویم. یک آقایی در بومهن قصابی داشته و سال 80 قصد داشته مجوز کشتارگاه بگیرد که نمی دهند و کارش تعطیل می شود. کنار جاده پردیس ضلع غربی به سمت تهران در گذشته روستایی بوده است. در قانون منابع طبیعی حکمی هست که در هر روستا علاه بر سطح روستا، مقداری زمین برای عبور و مرور و گله به اهالی می دادند که اسمش مستثنیات بود یعنی از منابع ملی مستثنا می شد. این روستا از بین رفته، اما این آقا به باند زمین متصل می شود، سند جعل می کنند و 2 هکتار از مستثنیات را به نام خود می کنند. بعد به 20 هکتار توسعه می دهد. بعد منابع طبیعی مطلع می شود و در رفت و آمدها، 20هکتار، 2200 هکتار شده است! پرونده درست می شود، قاضی جانباز حزب اللهی حکم می دهد که متخلف باید مجازات شود و تمام درخت ها قطع شود. پرونده به دادگاه تجدیدنظر رفته، قاضی قبلی عزل شده است! اگر این مقدار زمین دست دولت بود و واگذار می کرد، تمام بازی های بازار مسکن می خوابید. 2200هکتار کنار تهران یعنی 350هزار واحد مسکونی.

خاطره ای به نقل از آقای چمران بگویم که در این جلسه هم حضور دارد. در دوره شهرداری ما در منطقه 3 تهران، فردی رفته بود در باغی مجتمع بسازد. شهرداری جلویش را گرفت و توافق شد از 12هزار مترمربع، مساحت 500 متر مربع آن را 2 طبقه بسازد. بعد از مدتی آقای چمران مطلع می شود درختان نصف باغ را با بولدوزر دارند قطع می کنند و در مساحت 3000 متر 6 طبقه بالا می برند. آقای چمران هرچه کرد باز زورش نرسید و 8 طبقه ساختند. البته همه مسائل هم این گونه نیست. بیش از 90درصد امور درست انجام می شود اما در نظام اسلامی مقدار کم انحراف هم خوب نیست.

زمان بررسی قانون بودجه در مجلس به استان هرمزگان رفته بودیم. دولت برای تعرفه واردات خودرو همان 100 درصد را پیشنهاد کرد تا از تولید داخلی حمایت شود. خبر دادند در کمیسیون 70 درصد تصویب شده است. تعجب کردیم که درآمدهای کاذب را بالا می برند اما این درآمد دولت را پایین می آورند. اتفاقی به بندر شهید رجایی رفتیم و دیدیم بیش از 30هزار خودرو در بندر منتظر است که از آن طرف علامت داده شود تا ترخیص شوند و از هرکدام 6، 7 میلیون از جیب دولت بپرد. زنگ زدم گفتم اگر تصویب کنید اعلام می کنم که تصویب کننده ها دستشان در دست اینهاست.